De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. De remedies van ons Moemoe
Omdat de kinderen, na de oorlog, allemaal moesten aansterken, gaf ons Moemoe, onze Charrel, mijn neefje, die op het eerste woonde, elke dag een lepel levertraan, bah, zo slecht. Omdat wij op het tweede woonden, gaf ze ons, mijn zus en ik, dus ook maar levertraan, alhoewel wij van na de oorlog waren, maar ” dat was goed voor iedereen ” Ik kon niet ver genoeg kruipen als ze ons riep voor onze dagelijkse dosis. In die tijd, had ons Moemoe, zo’n beetje voor alles een remedie, ik had nogal gemakkelijk ” een valling” een verkoudheid, mijn vader zei altijd, ” het is een kasplantje” en toen ik 5 jaar was en een longontsteking had gehad ( bijna een dubbel fleuris” zei ons Moemoe, ) kwam ze met van alles op de proppen, dat jullie misschien ook nog zullen kennen.
Er werd bruin papier gehaald, daar smeerde ze een vetkaarsje op, en daarop werd kruidnoot geraspt, dat werd verwarmd, rond mijn lijfje gedraaid en daar een handdoek rond, en zo in mijn bed. en daar was geen tegenpruttelen aan. Bij keelpijn, werd een koude natte zakdoek, rond ons keel gedraaid, daar weer een keukenhanddoek rond, en hop naar bed. Om te versterken, waste ons Ma mijn borst en rug, elke morgen met koud water met klipzout in, alles was goed om ons Diane sterker te maken. Mijn zus en ik hebben heel wat flessen Calcigenol binnen gekregen , een witte vloeistof, waar we ook elke dag een lepel van kregen.
Wij werden ook regelmatig ingesmeerd met Alcool Camphré , dat rook wel goed, ik weet niet waarom ze dat deden. En als we hoestten, kregen wij de vliersiroop die ons Moemoe zelf maakte. Wij kregen wel wat binnen, als ge dat zo leest. Er werd ook sap getrokken van ” Karaffejap” een soort dropstaaf, waar je ook kon op zuigen, maar ik vond dat niet lekker. En ons Moemoe, maakte ook een drankje, van een rammenas met bruine suiker, men liet dat een tijdje trekken en dan werkte dat sap ook voor verkoudheden, denk ik. Als U er meer van weet, mag U het altijd laten weten.
Snoepen deden wij niet veel, we knabbelden veel op Calichenhout, dat zie je nu niet meer, en hadden altijd veel fruit in huis. Er waren ook nog geen chips, of zo, ik herinner me spekken, en bollen van zwarte Jef, en hopjes, en petit beurrekoekjes. Ons Moemoe bakte wel eens een cake, en er werden regelmatig (op de wasdag ) pannenkoeken gegeten.
Als we toch eens buikpijn hadden, raspte ons Moemoe een appel, liet die bruin worden, en dan moesten wij die opeten, en als we dan nog pijn hadden, kregen we een beetje ” eau de Carmen” op een suikerklontje, dat was lekker, dus hadden we regelmatig een beetje buikpijn.
De grote mensen namen zakjes , als ze pijn hadden , zakjes Dr. Mann. en ik denk dat een Aspro ook al bestond. Er werd in elk geval nooit met medicijnen overdreven, er werd eerst geprobeerd of men het niet met natuurlijke middelen kon oplossen. En we zijn ook opgegroeid, hé, ik heb nog snel vallingen ( verkoudheid) onze Pa bleef me altijd plagen met te zeggen dat ik een kasplant ben. Ik denk dat de meeste Moemoe-remedies jullie wel bekend voorkomen, niet altijd lekker, maar het zal wel gezond geweest zijn.