De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. En altijd weer nieuwe ontdekkingen
Ik was 5 of 6 jaar, toen ik de keuken binnenkwam, en mijn Vader aan de keukentafel zag zitten, met een handdoek over zijn hoofd, gebogen over een kom. Heel de kamer rook naar munt, en ik bleef verbaasd naast mijn Vader staan, wat was hij aan het doen? Ik durfde niets vragen, maar bleef de hele tijd staan kijken, tot mijn Moeder binnenkwam, en teken deed dat ik stil moest zijn, want " Papa is aan het dampen" . Dat wist ik dus al, maar wat was dat, dampen? Ons Mama legde mij uit, dat Papa verkouden was, en dan deed hij Vicks in een kom, goot daar heet water over, en ging met zijn hoofd onder een handdoek, een tijdje, de lucht die er op uitsteeg, inademen, om alles losser te maken. Rare gewoontes hielden mijn ouders er op na, vond ik, en de volgende keer , dat ik verkouden was, wou ik dat natuurlijk ook eens proberen, maar het viel tegen, ik vond het niet zo plezant, en dus bleef er voor mij niets anders over, dan ingewikkeld te worden in bruin papier, ingevet met een vetkaarsje, en bestrooid met kruidnoot, handdoek er rond, en zo mijn bed in. Mijn Moemoe zweerde bij die behandeling, en daar ik regelmatig verkouden was, verbruikte men op mij heel veel bruin papier enzoverder . Als we keelpijn hadden deed men er een doek rond, gedoopt in ijskoud water, en zo moesten we gaan slapen. Dat zal ook wel een reden hebben gehad, net zoals bij buikpijn een suikerklontje met Eau de Carmen op. Ik weet nog dat mijn moeder soms een heel klein pilletje nam, een Valdispert, het was een klein rond doosje, en ik wist niet waarom ze het nam, maar ze zweerde erbij. Er waren ook altijd kleine gevouwen papiertjes in huis, met een wit poeder in, ik geloof poeders van dr De Mann, tegen de hoofdpijn. Als je ze ging kopen bij de apotheker, kreeg je er een bladwijzer bij van Dr. De Mann. Mijn Moeder en de tantes deden het in water, maar mijn schoonvader vertelde dat hij het zo in zijn mond liet glijden, en zijn moeder ook. Het was toen, in de jaren 50 een populair geneesmiddel. Later werd er meer Aspro en Aspirine gebruikt.
Als je gevallen was, dan werd je knie of een ander gekwetst lichaamsdeel, ontsmet met " tantuurdijod" teinture d’Iode of jodiumtinctuur. en elke morgen kregen mijn zus en ik een lepel Calcigenol, om sterkere beenderen te krijgen, naast de gebruikelijke levertraan ( brrrrr) natuurlijk.
Mijn man vertelde, dat hij ook altijd naar de apotheek werd gestuurd, om " 1 + 2 " te gaan halen, twee doosjes die je moest mengen als je maagpijn had, als je een lepel uit het tweede doosje bij een lepel uit het eerste deed, begon het te bruisen , dus hij denkt dat het bicarbonaat was. Misschien was het zo iets als Kruschensalt, dat hadden wij in huis.
Een van de vervelendste dingen vond ik, als ik keelpijn had, dat ze mijn keel blauw schilderden, vreselijk, tong uitsteken, en dan maakte men met een borsteltje je keel blauw, ik veronderstel dat dit een soort ontsmettingsmiddel was, als er mensen zijn die het kennen, mag je het altijd laten weten.
Op een dag , waren de tantes weer stilletjes aan het praten, dus, zette ons Diane haar oren open, ik hoorde ze vertellen dat de dochter van Mit van Floere Jos, misschien " zo" was, want ze was al in een mosterdbad gaan zitten, maar er was niets afgekomen. Aie aie, dat waren raadsels waar ik dan dagen over nadacht, maar ik wist dat ik niets moest vragen, want dan zeiden ze, dat dat grote mensenpraat was, en dat kleine kinderen niet alles moeten weten.
En zo moet er dikwijls maar over iets gepraat worden van vroeger, en alles komt terug, ik zie onze Pa daar nog zo voor me, zoals hij daar zat onder zijn handdoek, al dampend , en de rest komt vanzelf, al die jeugdherinneringen, het was allemaal zo anders als nu, veel eenvoudiger, en soms zo simpel, maar het werkte.
Bij de foto’s : Mijn ouders en ik, als kindje van 1 jaar, en de zussen in 1935 , met zijden kousen aan. ( mijn moeder als jong meisje in het midden)
