Tentoonstelling in Huis Hellemans eert Wilrijkenaar Ferdinand Roevens
EDEGEM – Vandaag vond in Huis Hellemans aan de Strijdersstraat in Edegem de vernissage plaats van ‘Door het oog van de naald’, een tentoonstelling met schilderijen van Wilrijkenaar Mark Mariën en zijn overleden districtsgenoot Ferdinand Roevens, wiens dochter Ria aanwezig was. De tentoonstelling loopt nog tot 3 februari.
Een scherp oog, een kritische blik, liefde voor precisie en passie voor schilderen: de ingrediënten voor de innige vriendschap tussen mentor Ferdinand en leerling Mark.
“Door het oog van de naald” is een vlag die de lading dekt. De schilderijen van beide kunstenaars tonen uiterst realistische beelden. Deze tentoonstelling is een eerbetoon aan Ferdinand Roevens, die in september 2018 op 89-jarige leeftijd overleed.
Ria Roevens, die zelf ondertussen in Duffel woont: ‘Mijn vader was een oorlogspuber. Hij was twaalf jaar in november 1940. Hij slaagde in zijn toelatingsexamen aan de Antwerpse Academie. Als veertienjarige ging hij aan de slag als diamantslijper. Zijn scherp oog en liefde voor precisie maakten hem een slijper ‘par excellence’. Hij bleef altijd tekenen en – nadat ik het ouderlijk huis had verlaten – maakte hij van mijn kamer een atelier, waar hij ook terug ging schilderen. Vele jaren later werd hij leerling van Maarten Boffé. Die wees hem na enige tijd echter vriendelijk de deur met de woorden ‘Wat zou ik jou nog kunnen leren?’ Zijn vriendenkring breidde zich uit naar onder meer Walter Visser, Willem Dolphijn, Eric De Vree en Paul de Roy. Alleen Eric leeft nog. Zij getuigden van wederzijds respect. Mijn vader hield van oude meesters, vooral uit de achttiende en negentiende eeuw, en naast zijn eigen schilderijen kopieerde hij ook graag. Aan de kenners en zoekers laat hij het over om te zoeken naar wat hij verplaatste of veranderde. Ik dank Mark Marien voor dit eerbetoon.
Mark Mariën is geboren in Wilrijk in 1952 als jongste uit een gezien met zeven kinderen. ‘Op een druilige zondag wist ik als jonge knaap van een jaar of veertien niet direct wat te doen. Een van mijn oudere broers volgde les aan de Academie voor Beeldende Kunst in Antwerpen. Hij zei me: ‘Hier heb je een doek, penselen en een basissetje olieverf. Probeer eens iets te schilderen.’ Niet dat het veel om het lijf had, maar het was een begin. Mijn inspiratie reikte toen niet verder dan het naschilderen van werken van mijn achter-nonkel, kunstschilder Bernard De Pooter, die bij ons in huis hingen. Ik had een nieuwe hobby ontdekt. Tot mijn 24 jaar schilderde ik meestal landschappen die ik op foto’s vond. Daarna volgde een tijd van werken, huwelijk en kinderen en ontbrak me de tijd om te schilderen. In 2006 leerde ik Fernand Roevens kennen en al snel gingen onze gesprekken over de schilderkunst. Fernand deed de interesse in het schilderen heropleven bij mij. Het duurde niet lang of we gingen samen in Antwerpen shoppen om terug de nodige materialen aan te schaffen. Tijdens de eerste maanden van onze vriendschap bracht hij me de noodzakelijke basis van het schilderen bij en dook ik in alle beschikbare literatuur over de schilderkunst. De kennis van het fijn-schilderen boeide mij het meest en het ‘proberen’ om een werk tot een goed einde te brengen werd mijn motto. Niet enkel het object maar het schilderen op zich geeft mij nog steeds de meeste voldoening.’
Het Huis Hellemans heeft nieuwe openingsuren. Je kan de tentoonstelling gratis bezoeken op zaterdag en zondag van 10 tot 12u30 en van 14 tot 17 uur en op woensdag en vrijdag van 14 tot 17 uur. (EM)