Bella&Rosita uit Edegem is meer dan een boerderij waar men hoeve-ijs verkoopt

EDEGEM – Op de grens met Kontich maar nog op grondgebied Edegem, in de Aartselaarstraat, bevindt zich Bella&Rosita. Wie het bedrijf lokaliseert krijgt de melding dat het een ijssalon betreft, maar het is meer dan dat. Het is ook een gesloten boerderij. Dit wil zeggen dat alles wat wordt geproduceerd door de dieren binnenshuis blijft.

Isabelle Stultiens had vijf jaar geleden niet durven denken dat ze, als werkneemster van een firma die labomateriaal afwerkte, hier zou terechtkomen. ‘Het bedrijf besloot echter om te verhuizen en ik leerde Gert kennen. Samen met mijn kinderen ben ik op de boerderij komen wonen en voor ik het wist begon ik in 2014 met hoeve-ijs. Onze koeien – Bella en Rosita – krijgen een uitgebalanceerd, rijkelijke voeding. Dat proef je niet alleen aan de melk maar ook aan onze ijstaarten en de zuivelproducten (eitjes en huisgemaakte advocaat). We hebben vijf soorten Neerhofdieren (pluimvee en andere kleine dieren): twee hangbuikzwijntjes, twee melkgeiten, 25 kippen, twee loopeendjes en twee gewone eendjes, samen met 130 stuks melkvee en 100 jongvee. Wat er wordt geproduceerd – van kalfjes tot mest – blijft hier.’

Gert houdt zich bezig met de boerderij. ‘Hij is een zoon van landsbouwers. Ikzelf kook graag. Ik wou aanvankelijk enkel beginnen met een melk-tap omdat kinderen dat tegenwoordig niet meer kennen. Uiteindelijk is het veel meer geworden en pas dan besefte ik hoeveel werk eraan te pas komt. Wij organiseren rondleidingen waar we de weg volgen van gras tot melk. We bezoeken de kalfjes, bewonderen de grote koeien en ontdekken hoe ze worden gemolken met de twee melkrobots. De rondleiding eindigt op de kinderboerderij. Wij werken nauw samen met het revalidatieziekenhuis RevArte, het leef- en trainingscentrum Ritmica uit Hove en Groenlaar, een school voor buitengewoon onderwijs.’

Bella&Rosita is dus ook een zorgbedrijf. ‘We hebben op dit moment vier zorggasten. Nu zijn dat autisten, die werden doorverwezen door Steunpunt Groene Zorg. Die knappen wat karweitjes op, wat heel belangrijk is voor hun eigenwaarde. Sommige kinderen zie je hier helemaal openbloeien. Zo had je de zeventienjarige Stefanie, die in het begin altijd zweeg maar nu zelf naar onze gasten toestapt om uitleg te verschaffen. Wouter mag je dan weer gerust een hulpboer noemen. Nu hebben we gedurende zes weken ook het bezoek van stagiairs dierengeneeskunde. Mijn twee dochters van achttien en negentien helpen in de winkel en mijn zoon van vijftien op de boerderij.’

Isabelle heeft nog een boel plannen. ‘Ik vind het belangrijk dat mensen contact leggen met elkaar. Tijdens de zomer kan je bij ons van 14 tot 21 uur terecht in de tuin. Ik heb opzettelijk grote ronde tafels geplaatst zodat men bijna verplicht is om contact te leggen met anderen. Ik ben wel een hele dag in de weer. ’s Morgens maak ik de producten die je in de namiddag kan opeten. Er is dus altijd vers ijs. Vandaar dat we in de winter geen schepijs verkopen. Dan wordt dat veel minder gegeten en kan het product niet vers blijven. Mijn droom is om snoezeldagen (waarbij kinderen genieten van de rust in het gezelschap van de dieren) te organiseren. Het is nog even wachten want dit kadert in het project Boeren én Burgers, waaraan ongeveer door één boerderij per gemeente uit de Zuidrand zal worden deelgenomen. Het is echter nog wachten op het groen licht van de provincie en het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling.’ (EM/Foto Bella&Rosita)

%d bloggers liken dit: