De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. 14 dagen feest.

De Kerst en Nieuwjaarsperiode was voor ons, mijn neef , de Charrel, mijn zusje en ik, altijd spannend. Er waren de voorbereidingen, de Kerstboom werd gekocht en versierd, en we hoorden de tantes, en ons Make, met mekaar fezelen ( stilletjes praten) over de cadeautjes die gingen gekocht worden. Dat waren nooit grote of dure geschenken, maar iedereen kreeg iets, al was dat voor de meesten onder ons altijd hetzelfde . Ik zat meestal in een hoekje met een boekje ( geef ons Diane maar een boek, die zit toch altijd te lezen ) maar had wel alles gehoord.

Voor Nonkel John kocht men alle jaren roltabak ” voor den John kopen we weer toebak, zeker? en blaadjes, dan kan hem voort” voor onze Pa, die niet rookte ” koop voor onze Louis maar bretellen of een paar sokken, dat kunt ge altijd gebruiken , hé ” en voor Nonkel Charel waren er altijd sigaren, en zo werd daar een hele namiddag over vergaderd, met een tas koffie en een koekje erbij. Ons Moemoe was altijd blij met een doos 4711 , een flesje eau de Cologne met een stuk zeep erbij, de tantes en ons Ma kregen een mooi doosje zakdoekjes, De Charrel een muts of een sjaal, want ” die verliest hij altijd ” en wij meestal speelgoed. Nonkel John had eens een wieg voor ons gemaakt, voor onze poppen, maar ik speelde nooit met poppen, dus dat was voor mij geen goed geschenk, mijn zusje speelde dus met de twee wiegjes en met mijn pop. Ik tekende graag, en van zodra ik kon lezen, zat ik altijd met mijn neus in de boeken . Dus toen ze zagen dat ik graag tekende, kreeg ik altijd kleurpotloden, en tekenboeken. Daar was ik heel blij mee. De Charrel en ik, hielden ons bezig met spelletjes voor te bereiden, voor de feestjes die met de 2 feestdagen bij ons Moemoe werden gehouden. We staken tandenstokers in een petat, en vulden een handschoen met bruine zeep, allebei, om onder te tafel door te geven, met gilletjes van de dames tot gevolg, we hadden nog wel zo van die dingen, maar daar weet ik niet veel meer van. Er werden spelletjes gespeeld, en veel gezongen, het waren altijd heel plezante feestjes, meestal werden die afgesloten met na het eten een glas boerenjongens voor de dames (of zelfgemaakte advokaat) en een jenevertje voor de heren.

De eerste januari gingen we altijd naar de Franse Bomma (moeder van onze Pa) en daar was dan onze Pa zijn broer met zijn vrouw ook. De nieuwjaarsbrieven werden voorgelezen, de tante in tranen, die was erg gevoelig, en de Nonkel haalde zijn portefeuille boven. Ons Bomma kocht voor de twee schoondochters , als ze in Frankrijk was, altijd een flesje Soir de Paris, een parfum in een mooi felblauw flesje. De mannen kregen ook daar altijd sokken of zakdoeken. De maaltijd ( altijd zelf geslacht konijn) werd meestal afgesloten met een glaasje parfait d’amour voor de dames, en een cognacje voor de heren. Ons Make is daar eens heel ziek van geweest, van die parfait d’amour, en daarna heeft ze dat nooit meer gedronken. Ze was het ook niet gewend om van die sterke heel zoete likeurtjes te drinken, dus hield ze het maar op koffie alleen. Ik weet nog dat ons Bomma altijd heel sterke koffie maakte ( ons Make zegde dat altijd tegen onze Pa, ik hoop dat uw moeder weer niet zo’n straffe koffie maakt) .

Toen ons Moemoe overleden was, zijn de feestjes doorgegaan, bij ons thuis. En later toen wij getrouwd waren, om beurten bij mijn zus en bij mij. Maar dat is dan verminderd, door het wegvallen van de tantes en nonkels. Maar ik heb nog altijd heel goede herinneringen aan die bijzondere tijd. In de Kerstvakantie bleven we altijd enkele dagen bij ons Moemoe en bij de Bomma slapen, toen we in Mechelen woonden. Dus konden we de voorbereidingen goed volgen, en ook ” meehelpen” ( van de kant in de gracht , zei ons Tante Wiske al lachend) Heerlijke gedachten aan een heerlijke kindertijd.