De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. En de handige Harry was ……… Nonkel John
Tante Maria ( ons Mit) Nonkel John en de Charrel, mijn neef, woonden de eerste 6 jaar van mijn leven, in hetzelfde huis , als wij. Jullie weten het, zo vlak na de oorlog, had je niet te kiezen, we mochten al blij zijn dat er na het bombardement, van Mortsel, waar de familie haar huis verloren had , ze nog een groot huis vonden , waar drie familie’s konden wonen.
Op het eerste woonde dus Nonkel John, een schrijnwerker, maar van alle markten thuis, hij kon alles, repareerde alles wat er in het huis stuk was, en maakte ook nog van alles, in de koepel ( veranda). Een voetbankje voor ons Moemoe, een naaikastje, dat je aan twee kanten kon openschuiven, nachtkastjes voor Tante Wiske, een bedje voor mij, toen ik geboren werd, en dat later voor mijn zus diende, enzovoort.
Nonkel John zegde niet veel, hij plaagde wel graag de zussen, en later toen wij groter werden ons ook, hij had altijd wel mopjes te vertellen, en kende ook enkele goocheltrucjes. Hij dronk altijd ” kouwe kaffe” ” Mit is er nog “kaffe” ” , dat hoorden we de hele tijd, en rolde zelf sigaretten. Daar heb ik dikwijls naar staan kijken, hoe snel hij dat deed, onze Pa rookte niet, en als Nonkel John een sigaret rolde, keken we met grote ogen toe, alle kinderen kregen toen ook pakjes chocolade sigaretten, ik weet niet of dit nog bestaat.
Ik herinner me nog, ‘s maandags, was het wasdag, en dan waren de zussen alle drie beneden, om ons Moemoe te helpen. In de winter was het snel donker en op een dag, wilde mijn tante het licht aansteken en er gebeurde niets. Oei plomb gesprongen ( zekering) wat nu? er was toen geen enkele vrouw die dit dat kon repareren, toch niet bij ons in de familie, daar had je een man voor nodig. Nu duw je een knopje in, en het is hersteld, maar toen was het een ingewikkeld gebeuren, met draadjes en porceleinen plombs. Er werden dus kaarsen uit de schuif gehaald, en ze werkten verder, in het licht van kaarsen, dat vonden wij, heel spannend, tot Nonkel John thuis kwam.
Nonkel John, nam een electriciteitsdraad, stripte die tot er koperen draadjes tevoorschijn kwamen, nam zo’n draadje of twee, en stak dat tussen de plomb, als dat nog niet ging , nam hij er drie of vier, maar mijn man zegt dat dit gevaarlijk was, want dan werd de leiding warm, en bij een brand zou de verzekering dat gezien hebben. Maar in die tijd behielp men zich , met wat men had, , die draadjes kon je ook kopen in de winkel, maar hij nam die altijd van een stukje electriciteitsdraad. En we hadden terug licht. Het is raar, maar er zou geen enkele vrouw aan haar man gevraagd hebben, ” leer me dat eens , dan kan ik dat zelf” dat deed men toen nog niet, technische zaken waren voor de man. Er waren altijd genoeg kaarsen in huis, voor als de ” plomb” sprong, en er was geen man in huis .
Bij de foto’s : Nonkel John en Tante Maria bij hun huwelijk, tante Wiske en tante Maria als jonge meisjes in Mortsel, met hun fiets en de gesprongen plomb .
