De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. Herinneringen aan einde jaren 50 , een punaisebroek en petticoats

En daar waren ze dan, de jaren van het eerste vriendje, de eerste voorzichtige stapjes naar ” het groot worden ” ( ons gasten worden groot, zei ons Ma tegen de tantes) we werden een ” teenager” , zo heette dat in 1958/59, en we wilden van alles eens proeven.

Alhoewel, ik mocht niet buiten, op mijn eerste feestje, toen ik dertien was, waren enkel meisjes, want ons Make, hield me ver van de jongens weg. Mijn eerste jaar dat we terug van Mechelen waren gekomen, en ik naar het middelbaar moest, deed ze me op aanraden van een vriendin, naar de Handelsschool van de Willem Van Laerstraat, maar ze wist niet dat het gemengd was, en er zaten enkele toffe jongens in mijn klas, spijtig, meestal zo verlegen, dat ze niets tegen de meisjes durfden zeggen. Dus het jaar daarop, veranderde ze me al van school, enkel meisjes! Maar toen was het al te laat, ik was een populair meisje, had mijn eerste vriendje al , maar in die tijd, was dat nog heel braaf, we liepen enkel hand in hand, over de braderij, en dan was meestal mijn zusje erbij. Mijn zusje kon heel goed zwijgen, mijn broertje niet, die was 7 jaar jonger, als die me met een jongen zag, wist ons Make het voor ik thuis was.

We waren allemaal gek van dezelfde muziek, en droegen ook allemaal dezelfde kledingstijl. De meisjes droegen brede rokken, met daaronder enkele stijfgesteven onderrokken, en aarzelend kwamen de jeans, toen punaisebroek genaamd, op de markt. Ik kreeg dat niet van ons Ma, mocht al blij zijn, met mijn eerste hakjes, en eerste petticoat. Aan zee, kreeg ik , na lang zagen een jeans’ punaise” broek van Tante Wiske , ik vond ze veel te breed, ging er mee in een heet bad zitten, dan kromp dat, en moesten we ze zo aan ons lijf laten drogen, waarna je ze moest van je benen rollen, en amper nog aan kreeg. Mijn Moeder gooide ze weg, toen ik er mee van zee kwam, wat veel tranen en ruzie met mijn moeder tot gevolg had ( ik mag nooit niks) Ja die tienerjaren, ik wou zo veel, maar mocht zo weinig , nu besef je , dat ze alleen maar het beste met ons voor had, maar toen vond je dat alleen maar onrechtvaardig, want ” iedereen” mocht alles, en ik niks. Dat was natuurlijk niet waar, maar je zag het wel zo.

Ik vergeet nooit, ik was met vriendinnetjes afgesproken, om naar de Corso in de driekoningenstraat, te gaan, op een zaternamiddag, ik denk de film ” love me tender” van Elvis Presley. We hadden allemaal afgesproken met een vriendje, het was de eerste keer dat we met een jongen naar de cinema zouden gaan, zou dus ook meteen onze eerste kus worden, wat een belevenis. Ik liet de plaats op de hoek naast me vrij, en de plaats aan de andere kant bleef vrij voor het vriendje van mijn vriendinnetje, zodat ze in het donker naast ons konden komen zitten, dat gebeurde, hij zat juist naast mij, toen er vier rijen voor mij, iemand recht stond, en ik hoorde roepen ” Diane maakt dat ge naast mij zit”, ons Ma, ze rook onraad omdat ik zo gezaagd had om naar de film te gaan, dus was ze stiekem voor mij gegaan, ze zat er al, ik had het niet gezien, ze wachtte tot het licht uit was, zag de jongen naast mij zitten, en hop, het was kermis!! Nu mocht ik zeker niet meer buiten, ik heb daarna heel vindingrijk moeten zijn, om mijn vriendje te zien, en hij had het nog zo lief ” aangevraagd” met een briefje, meegegeven aan een vriendinnetje. Ik turnde toen, was een keer afgesproken achter de hoek van de turnkring, wat een groot risico was, want ons Make gaf daar les, maar ik durfde toch niet gaan, en toen was het af . Maar ik vond dat niet erg, zo’n toestanden allemaal, en ik had veel vrienden en vriendinnen.

Als we met de turnkring op verplaatsing moesten gaan, voor een prijskamp, of een optocht, dan waren daar ook de jongens van de turnkring van de Willem Van Laerstraat, en ook van de scouts, dus vriendjes genoeg. Toen ik 14 werd, waren er 5 vriendinnetjes en 5 zonen van vriendinnen van ons Ma uitgenodigd, allemaal scouts, op mijn feestje. We draaiden plaatjes op mijn draagbaar platenspelertje, iedereen bracht zijn plaatjes mee, we dansten dat het een lieve lust was, van 14 tot 18 u, want ‘s avonds mocht dat nog niet, we dronken cola en limonade, ons Make bracht belegde broodjes, want ook chips hadden we nog niet , en ook alcohol werd uiteraard nog niet toegestaan, en ………….. mijn Moemoe, zat aan de kant op een stoel alles in het oog te houden. Toen ik een “plakker” ( slow) ” put your head on my shoulder” van Paul Anka, danste met Chris, een toffe jongen van de scouts, keek ze me met boze ogen aan, en deed teken, om afstand te houden. . Het was een hele toffe tijd waar we met veel plezier aan terug denken. Wel een heel beetje anders dan nu, maar we waren rap tevreden met wat we hadden, een pickupje met plaatjes, een hoelahoop, een punaisebroek en een poster van Fabian of Elvis Presley aan de muur.

Bij de foto’s, Hier was ik al 16 of 17 , en met de turnkring Amicitia uit Berchem op pad .