De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. Vertellen over dezelfde jeugdherinneringen

Zoals jullie al wel weten, speelde mijn jeugd zich voornamelijk af in Berchem, en in Mechelen, mijn man is van Borgerhout, maar we hebben grotendeels dezelfde jeugdherinneringen.

Als ik hem vertel dat ons Moemoe en de tantes, lid waren van de vooruitziende vrouwen, zegt hij dat dit bij hem ook zo was, er werden vergaderingen van gevolgd, ze kregen sommige kortingen met hun lidkaart, en er werden ook soms uitstappen gedaan. Dat was een hele organisatie, want de meeste vrouwen waren thuis met de kinderen, dus moest er een opvang gezocht worden, als de vrouwen 1 x per jaar, eens met de vooruitziende vrouwen , op stap gingen, kwamen ze heel braaf vroeg naar huis, blijven plakken als vrouw, werd toen nog niet gedaan.

Als er weg werd gegaan, was dat met de echtgenoot, maar zeker niet alleen. Gingen ze naar Antwerpen, dan was dat meestal met hun moeder, en waren de kinderen erbij. Ging ons moeder korfballen, dan ging onze Pa mee, en zorgde voor de kinderen. Ik heb ons Make nooit anders geweten als thuis, behalve de zondag als ze ging korfballen, maar toen was mijn broertje er nog niet, en toen ze later terug begon, waren we al veel ouder.

Ik ben niet mee, kende de buurt helemaal niet, als mijn man vertelt over de winkels die toen in zijn buurt waren, hij is van de Kwekerijstraat, en vertelt honderduit, over een van de eerste superettes Alvo in de Ooievaarstraat, De Pooter, en van het dochtertje van Grondwerken Van Rompaey, die , toen ze boodschappen had gedaan bij De Pooter , een potje zelfgemaakte mayonaise , in het midden van de straat liet vallen, en huilend vertelde dat dit juist het duurste was, van alle boodschappen. Hij denkt dat haar naam Gerda was. De Alvo De Pooter, was schuins over papeterie De Volder, daar haalden ze toen al hun schoolgerief. Naast de Centers, had je Dockx, daar konden de mensen een stootkar huren , als ze iets moesten verhuizen. Dat was toen heel normaal, er waren nog niet veel auto’s, en zeker geen bestelwagens, die je kon huren.

In de Kersbeekstraat woonde zijn grootmoeder, ( Moeke) naast Beenhouwerij Hellemans, als de kinderen niet luisterden, zei de beenhouwer altijd, dat hij ze aan de grote haak, tegen het plafond, ging hangen, en dat ze daar moesten blijven hangen tot ze beter luisterden. Hij heeft het wel nooit gedaan, maar ze waren wel stil toen. Op de hoek van de Turkstraat was het Postje, ook een beenhouwerij, wijd en zijd bekend voor zijn zwarte beulingen. Naast Hellemans was er een bakkerij, hij weet de naam niet meer, met heel heel lekkere koffiekoeken. Hij herinnert zich ook nog de glazenmakerij Leurentop, op het Groeningerpleintje, want er werd al wel eens een ruit gebroken. Je kon er ook alles van Electriciteit vinden bij Van Berckelaer, daar kocht iedereen zijn lusters. Dat was naast cremerie De Congo. En bij de “Rosse”, werden hemden en truien verkocht. Hij herinnert zich deze winkels goed, omdat zijn familie daar regelmatig kocht.

Een van de verhalen die hij me vertelde was den brand van den ” Bougie” in 1956 . De fabriek was in het midden van Borgerhout, ik denk Bleekhofstraat, en deze brand was de laatste van drie, in 1934 was er al eens een heel erge brand geweest, waar drie pompiers het leven bij verloren. De buurt werd dikwijls geteisterd door de geur die uit de fabriek kwam, erg gezond was het niet zo een fabriek in het midden van een woonwijk. Hij vertelde , hoe ze bij de brand, boven op het dak van hun huis in de Kwekerijstraat , gingen staan, om zo vanuit de verte alles te kunnen zien.Alle brandweerposten waren opgeroepen, en alle huizen uit de buurt werden ontruimd , stel U voor, een grote brand in een kaarsenfabriek. Dit was wel definitief, toen was dit het einde van de kaarsenfabriek . Ook weer jeugdherinneringen aan de jaren 50, zoals iedereen, die heeft en belangrijk om ze voort te vertellen.

Bij de foto’s : mijn schoonvader op de meir en mijn schoonvader met zijn grootmoeder en zijn tante op het Astridplein ( jaren dertig ) Mijn Vader met mij, toen mijn Moeder aan het korfballen was, bij Minerva.