De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. Wie weet er meer over …….. Handjeskermis?

Toen wij terug van Mechelen waren gekomen, en in de Belpairestraat woonden, was er eind jaren 50, elk jaar een volksfeest in de Boomgaardstraat, tussen de steenweg en de Sint Lambertusstraat : Handjeskermis. Ik was toen 12/13 jaar , wij gingen daar met ons Moemoe, of zelfs met de hele familie naar toe, de straat was versierd, er stonden terrasjes, er was een podium, en ik denk, als ik het me goed herinner, zelfs een wielerwedstrijd. Ik denk dat het werd georganiseerd door de brouwerij De Koninck, misschien zijn er hier mensen, die er meer over weten? Er waren optredens, en een keer was er een dansdemonstratie, de Belgische Rock en rollkampioen kwam zijn kunsten demonstreren. Het was de moeite, hij zwierde zijn partner in het rond, op zijn schouders, door de benen, het was prachtig, en mijn vriendin en ik, stonden met open mond te kijken. Nu dansten wij altijd samen, bij mijn vriendin of bij mij thuis, ook de Rock en Roll, we jiveden dat het een lieve lust was, zelfs alleen , oefenden wij met de deur. Toen de rock en roll demonstratie voorbij was, dansten mijn vriendin en ik dan ook de hele tijd, op Bill Hailey, Elvis Presley en Jerry Lee Lewis, we konden dat wel goed, en plots stond die kampioen bij ons, en vroeg om samen met hem te dansen. We schrokken, zagen al hoe hij ons over zijn schouder en zo zou gooien, en durfden niet. Hij overtuigde ons, en zo hebben we , samen met de absolute rock en rollkampioen, gedanst, heel spijtig dat wij daar geen foto’s van hebben

Het was een heel plezant feest, iedereen uit de buurt kwam er op af, de terrasjes zaten vol, en dan was het weer wachten tot de braderij in de driekoningen en statiestraat, om met de vriendinnen plezier te maken, als 13jarige was er niet veel anders te doen, we turnden, we dansten thuis, en luisterden, naar plaatjes, op ons draagbaar platenspelertje.

De kermis en de braderij waren ook een hoogtepunt, we kregen wat centen, en we liepen de hele tijd door de versierde straten, met de vele kraampjes, waar je van alles kon winnen, we aten een ijsje met een druif op, bij Crèmerie José, en gingen stiekem naar de kermis, want dat mochten we niet alleen. . Het was de tijd van de wijde rokken, met daaronder meerdere, goed gesteven onderrokken, en we hadden allebei een lange blonde paardenstaart, echt twee tieners ( teenagers zeiden ze toen) uit die tijd. De eerste vriendjes dienden zich aan, maar mijn vader overdreef, toen hij zei ” ze staan hier in een lange rij aan te schuiven, maar het zal niet waar zijn, vergeet het maar” . Wij werden dus vrij streng gehouden, en misschien was dat wel nodig. Ik mocht eens op een zondagnamiddag, met mijn zusje naar de braderij, maar ik nam haar mee, naar de kermis waar we met enkele meisjes en jongens hadden afgesproken aan de botsauto’s. Plots zagen we van ver ons Ma aankomen, die het niet vertrouwde, en zijn we achter de kramen, terug naar de braderij gelopen, ik had geluk, mijn zusje kon goed zwijgen. Mijn broertje niet, alles wat hij zag, ging hij vertellen tegen ons Ma, hij was 7 jaar jonger dan ik, dus ik nam hem niet graag mee!

Al die prettige herinneringen uit een mooie tijd, zijn we zeker niet vergeten, ik heb bij deze column spijtig genoeg geen foto’s. Dus als U er hebt van Handjeskermis, zet ze op FB, u zult er veel mensen plezier mee doen.