Erwin Madereel (sp.a): ‘Mensen moeten opnieuw leren solidair te zijn’

ANTWERPEN – Na onze negen – door u, lezer – zeer gewaardeerde weekendinterviews met politici uit de Zuidrand die deel uitmaken van de kleinste partij in de gemeenteraad, schakelen we vanaf nu een versnelling hoger. De verkiezingen wenken en in eerste instantie gaan we praten met één kandidaat uit elke partij die opkomt voor de federale verkiezingen. Uiteraard gaat het enkel om mensen die in de Zuidrand wonen. We beginnen bij sp.a. Gita Vanpeborgh, schepen in Mortsel, staat op de tweede plaats bij de opvolgers. Bij de effectieven vinden we Erwin Madereel uit Lint op de negende plek. Wij voerden met hem een babbel in de gebouwen van het ABVV in Antwerpen, waar hij loopbaanbegeleider is.

Erwin Madereel staat op een onverkiesbare plaats. Een doelbewuste keuze van hemzelf of van de partij? ‘Binnen sp.a heeft men ons gevraagd om een kandidaat uit Lint aan te duiden voor die plaats. In de buurgemeenten scoorden we niet echt goed maar in Lint wonnen we – weliswaar in kartel met Groen – 2,23 procent van de stemmen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen en kregen we er een zetel bij. Ik heb dan met Geert Verhulst overlegd wie we zouden afvaardigen en uiteindelijk ben ik het geworden, mede door mijn syndicaal werk.’

Voor het grote publiek is hij wel een onbekende. ‘Ik zal me even voorstellen: ik ben gehuwd met Mona en we hebben drie zonen en vier kleinkinderen. Ik heb gewerkt in de grafische nijverheid maar toen het bedrijf waar ik aan de slag was failliet ging ben ik loopbaanbegeleider geworden bij de socialistische vakbond. Ik was voordien al actief als afgevaardigde voor het ABVV. Ik ben trouwens één van die gekken die langer blijft werken. Geert Verhulst heeft me bij sp.a gehaald. Ik hield een speech op het congres van het ABVV en toen hij hoorde dat ik in Lint woonde is de bal aan het rollen gegaan. In 2010 werd ik voorzitter van de plaatselijke afdeling. Ik heb in de gemeenteraad gezeten als raadslid maar geloof me, wanneer je eigen partij deel uitmaakt van het schepencollege kan je niet veel uitrichten hoor.’

Sp.a/Groen maakte deel uit van de vorige meerderheid. Enkele weken geleden vertelde Johan Verreyt van Vlaams Belang hier dat er tijdens de voorbije legislatuur in Lint niets werd gerealiseerd. ‘Wij hebben dat gelezen en we hebben hem meteen gevraagd of hij zes jaar heeft zitten slapen. Tuurlijk is er van alles gebeurd. Kijk maar naar de Witte Merel. Dat noem ik een grote verwezenlijking. Bovendien ben ik fier op wat wij op onze departementen gedaan hebben gekregen. Er werden serieuze stappen gezet voor een beter Lint. En ja, dat hebben we mede te danken aan onze kartelpartner. Vandaar dat we er ook geen moment aan hebben gedacht om in oktober afzonderlijk naar de kiezer te gaan.’
‘Er werd ooit gepraat over een lijst onder de naam ‘Lint Leeft’ maar uiteindelijk hebben we besloten op twee aparte partijen te blijven partijen. Nogmaals dat betekent niet dat we geen verdienstelijk werk hebben geleverd wat we trouwens in de eerste plaats te danken hebben aan Geert Verhulst. Zijn beleid maakte indruk op vriend en vijand.’

Toen de verkiezingsuitslagen binnen stroomden konden sp.a en Groen nog lachen maar vrij vlug werd duidelijk dat ze niet langer meer zouden samenwerken met N-VA in de meerderheid. Nog voor middernacht geraakte bekend dat ze werden ingeruild voor CD&V. ‘Een heel grote verrassing was dat misschien niet maar we hebben tot het laatste moment toch gehoopt dat het gezond verstand het zou halen. Ik heb het raden naar het waarom maar ik zou het wel jammer vinden indien het om persoonlijke vetes gaat.’

‘Ik zou nu net zoals al die andere partijen die in dezelfde situatie verkeren kunnen zeggen dat we constructief oppositie gaan voeren maar op de duur klinkt dat zo hol. Laat ons zeggen dat we een moderne oppositiepartij willen zijn. Dat wil zeggen: het gemeentebestuur op de vingers tikken indien nodig maar anderzijds ook meegaan in hun verhaal wanneer alle Lintenaren er beter van worden.’

ONGERUST

Toch is Erwin Madereel niet helemaal gerust. ‘De meerderheid ging niet in op ons voorstel om toe te treden tot de statiegeldalliantie, samen met Boechout, Hove, Edegem, Kontich en Mortsel. Bovendien ben ik benieuwd wat er gaat gebeuren met de projecten Zevenhuizen en Kasteelplein. Ik vrees dat er heel wat open ruimte verloren zal gaan. Op dat vlak kan ik het nieuwe bestuur niet betrappen op enige ambitie. Met ons in de meerderheid werden de groene zones zo weinig mogelijk belast. Benieuwd wat het nu zal worden. Het plan van Hans Verreyt in verband met Zevenhuizen was ambitieus. Ik hoop dat het overeind zal blijven. En verder is het mijn wens dat het cultureel centrum dé ontmoetingsplek voor de Lintenaren blijft en dat er niet wordt gesaneerd op ontwikkelingssamenwerking.’

Ook het openbaar vervoer kan nog een stuk beter. ‘We hebben een mooi station maar je kan er slechts om het halfuur een trein nemen naar Brussel of Antwerpen en na 19 uur zelfs maar om het uur. Bovendien geraken veel jongeren die uitgaan in Antwerpen niet meer thuis. Om halféén rijdt de laatste bus ergens in een uithoek van Lint.’

Het brengt ons uiteindelijk bij ons échte gespreksonderwerp: de federale verkiezingen waar de sp.a – om het zacht uit te drukken – niet meteen vanuit pole position start. ‘En toch begin ik te merken dat jongeren zich opnieuw aangesproken voelen tot de waarden waar we voor staan: solidariteit en democratie. Mensen die voor ons kiezen doen dat omdat ze solidariteit verkiezen boven het eigen belang.’

Opvallend is wel dat N-VA op de rechterflank de oorlog heeft verklaard aan het Belang terwijl aan de linkerzijde sp.a en Groen elkaar meermaals de duivel aandoen. ‘Omdat we in dezelfde vijver vissen zeker? Nu, ik ben ervan overtuigd dat de socialisten hun donkerste periode achter de rug hebben. Wij zijn veld aan het terug winnen. De nieuwe stijl van sp.a is zeggen wat wij denken en niet ingaan op uitspraken van andere partijen.’

Die ‘freedom of speech’ mag je wel letterlijk nemen. De uitspraak van Jinnih Beels over de klimaatspijbelaars werd niet door heel haar achterban aanvaard. ‘Eerst en vooral was het haar persoonlijke mening, niet die van de partij. Ik was het er ook niet helemaal mee eens maar kan begrip opbrengen voor haar reactie als moeder zijnde.’
De verstandhouding tussen de werkgever van Madereel, het ABVV, en de sp.a lijkt weer opperbest wat ooit wel anders is geweest. ‘Ja, het generatiepact was op dat vlak een dieptepunt.’ Even kort samenvatten: in 2015 besloot de regering Verhofstadt I (met VLD, MR, sp.a/spirit en PS) iets te doen aan de vergrijzing en nam ze maatregelen die onder meer tot gevolg hadden dat mensen langer zouden moeten werken. ‘De voorbije jaren is de band opnieuw versterkt. Hier in Antwerpen zit sp.a zelfs in de gebouwen van het ABVV.’

CRITICASTERS DRAAIEN BIJ

Ook in Antwerpen was alles het voorbije jaar niet peis en vree aan de linkerkant van het politieke front. Denk maar aan het opblazen van het kartel met Groen, de affaire Meeuws,… Uiteindelijk kreeg de sp.a de wind van voren van een groot deel van haar achterban toen het duo Beels-Meeuws besloot om toe te treden tot een coalitie met N-VA en Open VLD. ‘Stond ik te springen toen ik hoorde dat Bart Dewever burgemeester zou blijven? Niet echt. Was ik blij dat wij bestuursverantwoordelijkheid namen? Ja. Ik vind dat sp.a een knap parcours heeft gereden in Antwerpen.’

‘Ik vind het allesbehalve democratisch en bijzonder raar dat je – zoals Groen – pro forma naar de onderhandelingen trekt. Blijf er dan weg. In dit huis waren er alvast heel wat mensen die blij waren dat we opnieuw de stad gaan besturen. Ik was op die fameuze vergadering eind december toen de leden zich moesten uitspreken over het coalitieakkoord. Ik hoorde daar harde woorden vallen maar uiteindelijk zijn maar erg weinig mensen écht opgestapt hoor. Wanneer men hier nu ook een krachtig bestuur kan voeren – waar ik niet aan twijfel – zullen de rangen zich weer helemaal sluiten.’

Omdat de PS het goed doet over de taalgrens is de kans bijzonder groot dat ook sp.a deel zal uitmaken van de volgende federale regering. ‘Toch nog even voorzichtig zijn. Er bestaat een solidariteit tussen de PS en de sp.a maar uiteindelijk zijn onze doelstellingen anders. Noem het gerust een verstandshuwelijk. Ik hou er rekening mee dat we er bij zijn, meer niet.’

De man die de socialisten in de regering moet loodsen is John Crombez. Had die niet gezegd dat hij een stap opzij zou zetten indien de uitslag in de centrumsteden zou tegenvallen? ‘Misschien had hij voorzichtiger moeten zijn met die uitspraak maar anderzijds vind ik het een goede zaak dat het partijbestuur onze voorzitter heeft kunnen overhalen om de partij te blijven leiden want hij doet dat goed.’

Half januari hield sp.a haar congres in de Waagnatie. ‘Toen bleek dat we nog steeds ambitieus zijn. Er waren meer jongeren aanwezig dan ooit tevoren. Eén van de volgende jaren moeten we oogsten wat we nu aan het zaaien zijn. Of dat al op 26 mei zal gebeuren is de vraag. Nu, een stagnatie van het vorige resultaat (sp.a behaalde dertien zetels) moet mogelijk zijn. Nadien geloof ik zeker in een groei. Wat mezelf betreft: ik hoop op een degelijk resultaat maar vraag me niet hoeveel stemmen ik zou willen halen. Daar heb ik geen idee van.’

‘De partij moet luisteren naar de basis maar mag niet populistisch zijn. De achterban van het ABVV zei onlangs dat we moesten staken. Het was tijd dat we onze tanden lieten zien. Het is jammer dat we daarvoor de haven hebben moeten platleggen maar liever dat dan de mensen minder koopkracht geven. Voor mij is een staking een vorm van solidariteit. Alle maatregelen voor een beter klimaat en tegen kans-armoede die een regering neemt zijn nodig maar het allerbelangrijkste is dat de mensen voldoende verdienen zodat ze niet in die armoede verzeild geraken.’ (EM)