Lien Moens (PVDA Wilrijk): ‘Elke inwoner slikt jaarlijks 600 gram fijn stof’

WILRIJK – Vanaf vandaag beginnen we aan een reeks van 52 weekendinterviews. Elke week gaan we één politicus of politica aan het woord laten. In maart, april en mei richten we ons op de federale, Vlaamse en Europese verkiezingen maar in janu0ari en februari gaan we op zoek naar de ‘kleinste partij met verkozenen’ in uw gemeente, stad of district. We beginnen in Wilrijk. In dit district veranderde er niet veel. De meerderheid wordt er nog steeds gevormd door N-VA, Open VLD en CD&V en ook de namen van de burgemeester en schepenen wijzigen niet. Er deed zich wel een merkwaardig feit voor: zowel CD&V, sp.a, Open Vld als PVDA rijfden er twee zetels binnen. In percentages was PVDA met 7,2 procent de kleinste partij, al verdubbelde ze wel haar zetelaantal.

Lien  Moens (43) was lijsttrekker. Ze zetelt sinds 2015 in de districtsraad, toen ze als opvolger de plaats innam van Wouter Van Damme, die verhuisde.

Lies Moens: ‘Er is eigenlijk wel iets veranderd in Wilrijk bij de laatste verkiezingen. Wilrijk kreeg er twee raadsleden bij maar de meerderheid behaalde slechts evenveel zetels als in 2012. De twee bijkomende zetels gingen dus naar oppositiepartijen. Ik ben gelukkig dat wij er één bijwonnen.’ Mensen vragen zich vaak af wat de bevoegdheden van een district zijn. ‘Ze zijn in ieder geval verschrikkelijk beperkt. Het is duidelijk dat de budgetten moeten worden opgetrokken. Eigenlijk kunnen wij alleen maar beslissingen nemen over jeugd-, senioren-, en cultuurbeleid en de heraanleg van enkele straten of een plein per jaar. In de gegeven omstandigheden proberen wij met onze partij een verschil te maken door de burgers van Wilrijk nauw te betrekken bij onze zienswijze. Ik stel vast dat we goed zijn ingebed in de wijken.’

PVDA trad op toen er opvallend veel parkeerboetes bij de inwoners van de wijk Valaar in de bus belandden. ‘Bij de her-aanleg van de straten daar liep er heel wat mis waardoor er grote parkeerdruk was. Er werden kwistig boetes uitgedeeld, vaak aan mensen die totaal niet wisten dat ze een overtreding begingen omdat er geen papieren parkeerboetes meer gegeven worden. Bij de verwerking van de boetes liep er ook één en ander fout. Pas drie maanden later werden de boetes opgestuurd met als gevolg dat heel wat mensen dagdagelijks een boete in hun brievenbus vonden. Er waren er zelfs bij met twintig bekeuringen. Wij hebben de buurt bij elkaar gebracht en we hebben samen naar een oplossing gezocht met als resultaat dat heel veel boetes werden kwijtgescholden. Het ging echter verder dan dat: we hebben ook voorstellen gedaan om alternatieve parkeerplaatsen te voorzien.’

De A12 is de drukste verkeersweg in Wilrijk. Lien pleit voor een ondertunneling maar daarover kan het district geen beslissingen nemen. ‘Dat zegt onze burgemeester, Kristof Bossuyt (N-VA) ook altijd maar dat wil niet zeggen dat je je stem niet kan laten horen bij Ben Weyts, de bevoegde minister en zijn partijgenoot. In Aartselaar staat men al een stuk verder. Het ziet er naar uit dat daar eindelijk een oplossing in de maak is, al is het maar voor enkele kruispunten. Deze boot mag Wilrijk toch niet missen. De brug die er nu ligt is echt niet meer van deze tijd.’ Zowat alle dossiers zijn verbonden met de A12. Ook dat van Isvag bijvoorbeeld. Vorig jaar ontvouwde de afvalverwerkings-intercommunale plannen voor een futuristische energiecentrale. ‘Tegen die plannen zijn behoorlijk wat bezwaarschriften gekomen. De toename die de grotere oven teweeg zou brengen wordt een serieus probleem. Er zouden voortdurend vrachtwagens naartoe rijden. Na onderzoek van de bezwaren zal minister Joke Schauwvlieghe (CD&V) een beslissing nemen.’

Essers en het Ferrarisbos

In de buurt van de A 12 liggen behoorlijk wat scholen. ‘Geen enkele daarvan heeft een oversteekplaats. Je mag daar zoveel gemachtigde opzichters zetten als je wil, als er geen zebrapad ligt, dan mogen zij niet optreden. Wij pleiten er bovendien voor dat er verkeerslichten komen die kunnen worden bediend door de scholen zelf. Elk jaar houden we er een actie. We plaatsen dan zelf verkeersborden om de automobilisten aan te manen te vertragen, en steken dan met een bordje de kinderen over naar de schoolpoort.We hebben dat nu  een viertal keer gedaan. Automobilisten vertragen spontaan en er ontstaan helemaal geen files, zoals tegenstanders vrezen. Trouwens, in de Jan De Voslei kan het dan weer wel.’ En is er nog het dossier van het eeuwenoude Ferrarisbos, dat trouwens werd vernoemd naar de gelijknamige kaarten, die werden opgemaakt in de achttiende eeuw. In 2013 kapte transport- en logistiek bedrijf H. Essers een deel van het bos. Bedoeling was om het terrein door te verhuren aan Veritas. De deal ging niet door en toch ging het bos tegen de vlakte. Indertijd werd die strook ingekleurd als industrieterrein en zo werd het bos zonevreemd en moeilijk te beschermen. Er is nu een nieuw decreet in de maak maar het kwaad is geschied. 1,9 hectare bos werd gekapt. Bomen van honderden jaren oud sneuvelden. Dit is echt wraakroepend. De helft van het bos staat nog overeind maar is niet toegankelijk omdat het door Essers wordt afgeschermd. Zij hebben trouwens een brief geschreven aan het district en de stad waarin ze het recht opeisen om ook die bomen te kappen. Dit stuk natuur is echt belangrijk voor de waterhuishouding in het laagst gelegen deel van Wilrijk, de Neerlandwijk.’

Lien Moens is bezorgd over de hoeveelheid fijn stof die in Wilrijk in de longen van de inwoners verdwijnt. ‘Toen ik in 2015 Wouter Van Damme opvolgde in de districtsraad kwam er net een verontrustende OVAM-studie uit. Al die cijfers zijn niet makkelijk te begrijpen, daarom hebben wij geprobeerd om één en ander visueel voor te stellen. Zie je die bokaal daar staan? Daar kan 600 gram in. Dat is exact de hoeveelheid fijn stof die onze inwoners per jaar te slikken krijgen. Door dingen bespreekbaar te maken probeer ik aan politiek te doen en inderdaad, je hebt gelijk, heel wat problemen hebben iets te maken met de A 12. Wanneer de ondertunneling er komt, zouden een hoop frustraties verdwijnen.’

Lien Moens is afkomstig van Vlaams-Brabant. ‘Ik studeerde architectuur en ben in Antwerpen blijven plakken. Sinds 2004 woon ik in Wilrijk. Van kindsbeen af ben ik actief in de politiek. De manier waarop PVDA aan politiek doet spreekt me het meest aan. Wanneer je de toestand van de wereld van vandaag bekijkt, dan weet je dat er nood is om anders te besturen. Het is nog niet te laat om ons klimaat te redden maar dat kan niet op de manier waarop we nu bezig zijn. De huidige manier van produceren, met alleen winst als doel, put de planeet volledig uit.’ PVDA is geen voorstander van de vrije markt. Allemaal in hetzelfde huisje wonen en evenveel verdienen lijkt mooi op papier maar ik zie het Marc Coucke niet meteen doen. ‘Nu maak je er ook een karikatuur van. De mensen hebben een heel verkeerd idee over wat vermogensbelasting is. Zij denken dat wij aan hun zuurverdiende spaarcentjes willen knabbelen maar niets is minder waar. Het gaat over vermogens van boven één miljoen euro en er is dan nog een vrijstelling van 500.000 euro voor de eerste woning. Het gaat over een taks op het bezit, op de rijkdom die in de loop der jaren werd opgestapeld en dus niet over een taks op het inkomen (dat wat het gezin verdient op één jaar).Daar kan je toch niet tegen zijn? Bijna niemand gaat dat voelen, degenen die onder dat regime zouden vallen zullen er geen boterham minder voor moeten eten.’

Boer Karel

Ze is ervan overtuigd dat ze met PVDA in de goede richting rijdt. ‘Ja, ook hier in Wilrijk. Omdat wij zo makkelijk aanspreekbaar zijn hebben wij twee zetels veroverd. Youssef Boubker, mijn partijgenoot in de districtsraad, stond op de zesde plaats maar werd verkozen. Het feit dat hij trainer is bij Valaarhof zal wel een rol hebben gespeeld.’ Meteen zitten we bij een ander hoofdstuk. De districtsraad blijft een witte burcht. ‘Dat heeft alles met geschiedenis te maken. Al generaties lang worden allochtonen als tweederangsburgers beschouwd. Dat verander je niet zomaar. Maar het kan hoor. In Bredene organiseren wij elk jaar Mani Fiesta, een festival dat je qua muziek kan vergelijken met Sfinks maar waar ook lezingen worden gehouden over onder meer gezondheidszorg, klimaat, … Je kan er kennis maken met de wereld van morgen en er zijn getuigenissen van hoe het anders kan van over de hele wereld. Ik heb daar trouwens een professionele band mee omdat ik het terrein uitteken. We doen een beroep op 1 350 vrijwilligers, en in die grote groep zijn mensen met een migratie-achtergrond heel talrijk aanwezig.’ Ook het publiek dat er naartoe komt is heel divers.

PVDA blijft toch een vreemde eend in de bijt wanneer we ze vergelijken met de traditionele partijen. Wij zijn inderdaad helemaal anders dan de andere partijen. We doen op een andere manier aan politiek, we vertrekken van wat er leeft op straat en doen zo constructieve voorstellen. We rekenen erop dat de meerderheid die niet zomaar wegwuift omdat ze van de oppositie komen. Daarom ook roepen wij mensen op om de districtsraad bij te wonen en te zien wat er daar gebeurt. We zijn trouwens al lang vragende partij om een vragenuurtje in te lassen maar dat werd onmiddellijk van tafel geveegd. Maar dat is wel de enige manier om ook de gewone burger aan het woord te laten en hem mondiger te maken.’

Een punt waar alle partijen het in Wilrijk over eens zijn is dat de kinderboerderij opnieuw in Wilrijkse handen moet komen. Zelfs Kristof Bossuyt geeft toe dat de privatisering een vergissing was. ‘Het is een heel triestig verhaal. De kinderboerderij werd op een voortreffelijke manier beheerd door boer Karel, die werd betaald door de stad. In 2013 werd in de gemeenteraad de beslissing genomen om de uitbating in handen te geven van een private speler. Wij waren de enige partij die tegen stemde. In Den Haag tonen ze hoe het moet. Daar zijn tien kinderboerderijen, die allemaal eigendom zijn van de stad.’ In Wilrijk draaide de privatisering verkeerd uit. ’In de overeenkomst met de nieuwe uitbater stond dat de boerderij toegankelijk zou moeten blijven voor iedereen en dat moest worden voldaan aan educatieve en sociale criteria. ‘Tja. Dat gebeurde dus niet en sindsdien wordt er door beide partijen geprocedeerd. Het was nochtans een ontmoetingsplaats voor iedereen waar ook mensen met een beperking en probleemjongeren een plaats kregen. En over integratie gesproken: gezinnen van alle achtergronden kwamen ernaartoe. We zijn blij dat heel de districtsraad – over de partijgrenzen heen – een voorstel heeft gedaan aan de stad Antwerpen om de boerderij terug in eigen handen te nemen. Als ondersteuning organiseren wij met onze partij op zaterdag 26 januari om 14 uur onze ‘Beestige Loop’ waarbij we een parcours hebben uitgestippeld dat begint aan de Bist en eindigt aan de kinderboerderij. We vragen aan de deelnemers om zich te verkleden als dier of om zich te laten schminken. Aan de boerderij worden ze vergast op een warm drankje’

Tekst: Edwin Mariën