+ COLUMN +

En daar waren ze dan, de jaren van het eerste vriendje, de eerste voorzichtige stapjes naar ” het groot worden

Een van de mooiste herinneringen aan mijn kindertijd, waren de liedjes op de radio, soms danste mijn Vader met mijn

Een van de mooiste verhalen, die mijn man over zijn jeugd in de jaren 50 vertelt, is dat zijn grootouders,

Bij ons thuis, was er niemand die zelf kleedjes naaide, maar , zoals ik al vertelde, ons Tante Nieke, zus

Zoals jullie al wel weten, speelde mijn jeugd zich voornamelijk af in Berchem, en in Mechelen, mijn man is van

We woonden dus vanaf 1952 tot 1957 in Mechelen, voor mijn Vader zijn werk. Toen in 1953 mijn broertje geboren

Vorige week stelde ik al een deel van de familie van mijn familie voor, dit was nog maar een klein

Allemaal samen in een huis, na de oorlog, was voorbij in 1952, maar de familie bleef hecht, ” wij hangen

Zoals U ondertussen weet, verhuisden we wegens onze Pa zijn werk, voor 5 jaar van Berchem naar Mechelen. Ons Make

Zoals jullie al weten, gingen we veel bij de twee grootmoeders logeren. Zeker toen we in Mechelen woonden, gingen we

De Kerst en Nieuwjaarsperiode was voor ons, mijn neef , de Charrel, mijn zusje en ik, altijd spannend. Er waren

Tante Maria ( ons Mit) Nonkel John en de Charrel, mijn neef, woonden de eerste 6 jaar van mijn leven,

Toen wij nog in Berchem woonden, was onze Pa de enige met een auto in de familie, zie foto. Dus

In 1957 waren we terug aangespoeld in Berchem, tot grote vreugde van ons Make. We woonden in de Belpairestraat, een

Zoals ik al vertelde, verhuisden we in 1952 voor mijn Vader zijn werk, naar Mechelen. Een van mijn eerste herinneringen

Zoals ik al vertelde , waren we in de vakanties veel bij de Bomma en bij ons Moemoe, en zeker

Wij gingen heel graag naar ons Bomma. Ze woonden in Mortsel, maar dat was , voor ons stadskinderen , toen

En zo woonden wij dus in Mechelen, en ging ik in september naar het eerste studiejaar, bij de zusters Apostolinnen.

Zoals ik in de vorige columns schreef, was ons Bomma van het noorden van Frankrijk, haar jongste broer die 12

Mijn Bomma, zoals U al las in mijn vorige columns, was van Frankrijk, le Nord, naar Mortsel verhuisd, toen ze

Mijn Franse Bomma, en mijn grootvader, Vlaamse boerenzoon, leerden elkaar kennen aan de Franse grens, tijdens de eerste W.O. ,

Zij was een jong meisje, dat in het Franse Comines woonde, en dat alle dagen , de grens over stak

Zoals ik vertelde, lieten we allemaal , een voor een , het huis, in Berchem, achter, om ergens anders een

Wij hebben, het huis , waar we allemaal samen woonden , in de naoorlogse jaren, en vooral gelukkig zijn geweest,

Zoals ge ondertussen al wel weet, waren wij een hechte familie, die veel samen deed. Het is dan ook vanzelfsprekend,

Als ons Moemoe zegde ” mannen, ‘t gesproken dagblad gaat beginnen” dan wisten we dat we stil moesten zijn, want

Omdat de kinderen, na de oorlog, allemaal moesten aansterken, gaf ons Moemoe, onze Charrel, mijn neefje, die op het eerste

Tante Wiske en Nonkel Charel, woonden niet mee in het huis, waar de familie, in de naoorlogse jaren , samen

Met de familie van mijn moeder, na de oorlog, in een huis, bracht ook mee, dat we vaak allemaal samen

Mijn vader heeft altijd in garages gewerkt, dus ook, vlak na de oorlog, toen hij terug was uit Duitsland, waar

Zoals ik al vertelde, woonden wij met de hele familie, tot mijn zesde, in een huis. Op het eerste woonde

Zolang we allemaal samen in een huis woonden, behalve ons Tante Wiske, herinner ik mij de maandag , als de

Ik wou me graag even voorstellen, mijn naam is Diane, bijna mijn hele leven in Mortsel gewoond, actieve gepensioneerde, en