De wekelijkse column over de jeugdjaren Diane Van Rillaer. De prijsuitdeling
Een van de dingen, van vroeger, was op het einde van het schooljaar, de prijsuitdeling ( uitreiking) . Dat is
Verder lezenEen van de dingen, van vroeger, was op het einde van het schooljaar, de prijsuitdeling ( uitreiking) . Dat is
Verder lezenHebt U dat ook? een doos, met allerlei spullen van vroeger, die je niet kan wegdoen, maar die toch al
Verder lezenBij het terugdenken aan mijn kindertijd, en misschien doen jullie dat ook wel, waren alle zomers lang en warm, en
Verder lezenZoals jullie weten, hadden wij van onze Pa een hondje gekregen, maar omdat mijn zus er zo bang van was,
Verder lezenIk schrijf nog maar een stukje over ons Bomma, eerlijk gezegd, over haar zou ik een boek kunnen schrijven. Het
Verder lezenZoals ik U al vertelde was ons Bomma meegekomen, met onze Bompa na de eerste wereldoorlog, van NoordFrankrijk, waar ze
Verder lezenWe waren één hechte familie, maar met twee totaal verschillende keukens, bij ons thuis en bij ons Moemoe, aten we
Verder lezenZoals ik vorige week vertelde, noemde mijn nonkel, de broer van mijn vader, mij een ” bangscheiter” Dat was wel
Verder lezenIk heb U al verteld, dat mijn Bompa, een duivenkot had? in de tuin stond een schuurtje, en boven dat
Verder lezenAls we jarig waren, of als de school terug begon in september, mochten we mee gaan winkelen, met ons Make
Verder lezenZoals ik al vertelde bracht ik mijn jeugd door in Berchem, en mijn man is van Borgerhout. Hij vertelt dikwijls
Verder lezenZoals ik al vertelde in een vorige column, kreeg ik , na 7 jaar , nog een broertje , een
Verder lezenIk was 5 of 6 jaar, toen ik de keuken binnenkwam, en mijn Vader aan de keukentafel zag zitten, met
Verder lezenIn 1958 was er niet alleen de Wereldtentoonstelling, waar we allemaal wel naar toe zijn geweest, en waar we de
Verder lezenIn 1961 was daar plots , in de Berchem Palace, op de Grote Steenweg, de film " West Sidestory "
Verder lezenEn daar waren ze dan, de jaren van het eerste vriendje, de eerste voorzichtige stapjes naar ” het groot worden
Verder lezenEen van de mooiste herinneringen aan mijn kindertijd, waren de liedjes op de radio, soms danste mijn Vader met mijn
Verder lezenEen van de mooiste verhalen, die mijn man over zijn jeugd in de jaren 50 vertelt, is dat zijn grootouders,
Verder lezenBij ons thuis, was er niemand die zelf kleedjes naaide, maar , zoals ik al vertelde, ons Tante Nieke, zus
Verder lezenZoals jullie al wel weten, speelde mijn jeugd zich voornamelijk af in Berchem, en in Mechelen, mijn man is van
Verder lezenWe woonden dus vanaf 1952 tot 1957 in Mechelen, voor mijn Vader zijn werk. Toen in 1953 mijn broertje geboren
Verder lezenAls we over onze kindertijd praten, de jaren 50, dan valt het ons altijd weer op, hoe eenvoudig het was,
Verder lezenVorige week stelde ik al een deel van de familie van mijn familie voor, dit was nog maar een klein
Verder lezenAllemaal samen in een huis, na de oorlog, was voorbij in 1952, maar de familie bleef hecht, ” wij hangen
Verder lezenZoals U ondertussen weet, verhuisden we wegens onze Pa zijn werk, voor 5 jaar van Berchem naar Mechelen. Ons Make
Verder lezenZoals jullie al weten, gingen we veel bij de twee grootmoeders logeren. Zeker toen we in Mechelen woonden, gingen we
Verder lezenDe Kerst en Nieuwjaarsperiode was voor ons, mijn neef , de Charrel, mijn zusje en ik, altijd spannend. Er waren
Verder lezenTante Maria ( ons Mit) Nonkel John en de Charrel, mijn neef, woonden de eerste 6 jaar van mijn leven,
Verder lezenJullie kennen ondertussen mijn twee families al een beetje, de familie van mijn Moeder, een hechte clan, die vlak na
Verder lezenToen wij nog in Berchem woonden, was onze Pa de enige met een auto in de familie, zie foto. Dus
Verder lezenToen wij terug van Mechelen waren gekomen, en in de Belpairestraat woonden, was er eind jaren 50, elk jaar een
Verder lezenIn 1957 waren we terug aangespoeld in Berchem, tot grote vreugde van ons Make. We woonden in de Belpairestraat, een
Verder lezenZoals ik al vertelde, verhuisden we in 1952 voor mijn Vader zijn werk, naar Mechelen. Een van mijn eerste herinneringen
Verder lezenZoals ik al vertelde , waren we in de vakanties veel bij de Bomma en bij ons Moemoe, en zeker
Verder lezenWij gingen heel graag naar ons Bomma. Ze woonden in Mortsel, maar dat was , voor ons stadskinderen , toen
Verder lezenEn zo woonden wij dus in Mechelen, en ging ik in september naar het eerste studiejaar, bij de zusters Apostolinnen.
Verder lezenZoals ik in de vorige columns schreef, was ons Bomma van het noorden van Frankrijk, haar jongste broer die 12
Verder lezenMijn Bomma, zoals U al las in mijn vorige columns, was van Frankrijk, le Nord, naar Mortsel verhuisd, toen ze
Verder lezenMijn Franse Bomma, en mijn grootvader, Vlaamse boerenzoon, leerden elkaar kennen aan de Franse grens, tijdens de eerste W.O. ,
Verder lezenZij was een jong meisje, dat in het Franse Comines woonde, en dat alle dagen , de grens over stak
Verder lezenZoals ik vertelde, lieten we allemaal , een voor een , het huis, in Berchem, achter, om ergens anders een
Verder lezenWij hebben, het huis , waar we allemaal samen woonden , in de naoorlogse jaren, en vooral gelukkig zijn geweest,
Verder lezenZoals ge ondertussen al wel weet, waren wij een hechte familie, die veel samen deed. Het is dan ook vanzelfsprekend,
Verder lezenAls ons Moemoe zegde ” mannen, ‘t gesproken dagblad gaat beginnen” dan wisten we dat we stil moesten zijn, want
Verder lezenOmdat de kinderen, na de oorlog, allemaal moesten aansterken, gaf ons Moemoe, onze Charrel, mijn neefje, die op het eerste
Verder lezenTante Wiske en Nonkel Charel, woonden niet mee in het huis, waar de familie, in de naoorlogse jaren , samen
Verder lezenMet de familie van mijn moeder, na de oorlog, in een huis, bracht ook mee, dat we vaak allemaal samen
Verder lezenMijn vader heeft altijd in garages gewerkt, dus ook, vlak na de oorlog, toen hij terug was uit Duitsland, waar
Verder lezenZoals ik al vertelde, woonden wij met de hele familie, tot mijn zesde, in een huis. Op het eerste woonde
Verder lezenOns Moemoeke is gestorven in 1960, we woonden toen al lang niet meer allemaal in hetzelfde huis. De tantes werkten
Verder lezen